admin, 16 marca, 2018, brak komentarzy

Gabriel Wyner i jego metoda nauki języków obcych

Metoda nauki języków obcych Gabriela Wynera jest owocem jego osobistych doświadczeń z nauką języków i poszukiwań najskuteczniejszego sposobu nauki.

Gabriel Wyner urodził się w Stanach Zjednoczonych, w Los Angeles. Jego pasja do nauki języków obcych zrodziła się niejako przypadkowo, gdy zdecydował on, że chce być śpiewakiem operowym. Ponieważ kariera śpiewaka operowego wiązała się ze śpiewaniem arii w językach obcych, nauczenie się przynajmniej podstaw niektórych języków, stało się dla niego nieodzowne. Ta konieczność nauczenia się języka niemieckiego, włoskiego, francuskiego i rosyjskiego, przerodziła się z czasem u niego w pasję do nauki języków, i zaowocowała powstaniem jego własnej metody nauki.

W dalszej części tego artykułu przedstawię główne punkty jego metody nauki języków obcych.

Historia Gabriela Wynera

Początki Gabriela Wynera z nauką języków obcych były podobne do tego, jak to często bywa w przypadku innych osób. W szkole podstawowej miał on język rosyjski przez 5 lat, oraz uczęszczał na lekcje języka hebrajskiego przez 7 lat. Jednakże poza zapamiętaniem kilku słów i wyuczeniu się alfabetu tych dwóch języków, nic więcej nie pozostało w jego głowie z tych lekcji.

Jego pierwsze doświadczenia z językiem niemieckim miały miejsce już po podjęciu przez niego decyzji o wyborze kariery, gdy pojechał na 7-tygodniowy „immersion program” z języka niemieckiego dla śpiewaków operowych w Middlebury College, Vermont. Warunkiem przystąpienia do tego kursu, było zobowiązanie się do całkowitego nieużywania na czas całego pobytu, jakiegokolwiek innego języka poza niemieckim. Opuszczając Middlebury College siedem tygodni później, Gabriel – jak twierdzi – nauczył się języka niemieckiego na poziomie B1. Powrócił on do tej samej uczelni rok później, na kolejne 7 tygodni, tym razem uzyskując poziom biegłości C1.

W 2007 roku wyjechał on do Austrii na studia magisterskie. Podczas jego pobytu w Europie w 2008 roku Gabriel pojechał do Perugii, we Włoszech, na 6 tygodniowy „immersion program” z języka włoskiego, gdzie opanował język włoski na poziomie pomiędzy B1 i B2.

Jednakże początki jego własnej metody nauki jęków obcych wiążą się z rokiem 2010, gdy postanowił on ponownie pojechać na lato do Middlebury College, w Vermont, tym razem aby nauczyć się francuskiego.

Ponieważ znał on już dwa języki obce, nie chciał on rozpoczynać nauki francuskiego kompletnie od zera. Jednakże, gdy trochę oszukując na egzaminie wstępnym przez Internet, zakwalifikował się on do grupy średniozaawansowanej, znalazł się on w niemałych kłopotach. Pisze on o tym w ten sposób: „Miałem 3 miesiące na to, aby nauczyć się z francuskiego tego, co inni robią w rok, lub wyglądać jak idiota na rozmowie wstępnej. ”[1] Drugim jego problemem było to, że w tym czasie był on w trakcie studiów magisterskich na dwóch kierunkach i jedyny wolny czas, który posiadał na naukę francuskiego to była 1 godzina dziennie w metrze i cała niedziela.  W reakcji na sytuację, w której się znalazł, zaczął on przeszukiwać Internet, w poszukiwaniu jakiś wskazówek, jak nauczyć się francuskiego szybciej.

Te właśnie poszukiwania dały początek jego metodzie, którą usprawniał przez lata ucząc się kolejnych języków.

Zanim przejdziemy dalej może dokończę o tym, co stało się z rozmową wstępną Gabriela z francuskiego. A więc nie tylko udało mu się przygotować w trzy miesiące, ucząc się godzinę dziennie, ale został on przydzielony do grupy zaawansowanej. I wszystko to osiągnął dzięki metodzie, o której mówię w dalszej części.

Metoda Gabriela Wynera

W rezultacie swoich poszukiwań, Gabriel Wyner doszedł do wniosku, że kluczowe w nauce języków obcych są te trzy punkty:

– Rozpoczęcie od nauki prawidłowej wymowy.

– Nie używanie tłumaczeń.

– Wykorzystanie w nauce powtórek w interwałach.

Uczenie się prawidłowej wymowy słów od samego początku jest bardzo istotne. W tym celu będziemy potrzebować osłuchać się z dźwiękami języka, którego się uczymy. Gabriel Wyner wyjaśnia, że gdy „przyswoimy” dźwięki naszego języka docelowego, takie rzeczy jak zapamiętywanie słownictwa, rozumienie ze słuchu, i wymowa staną się dla nas o wiele łatwiejsze.

Z kolei zasadę nie używania tłumaczeń Gabriel wyniósł poniekąd ze swoich doświadczeń na kursach w Middlebury College. Chociaż całkowite pominięcie tłumaczeń w nauce języka może wydawać się problematyczne, to według Gabriela Wynera nie tylko jest to możliwe, ale również jest nieodzowne w tym, aby nauczyć się myśleć w języku obcym.

Na koniec wykorzystanie w nauce powtórek w interwałach, czyli w określonych odstępach czasowych, jest kluczem do niezapominania. System ten jest wykorzystywany w rekomendowanym przez Gabriela programie Anki.

Nauka z fiszkami

Zasadniczo to, co proponuje Gabriel Wyner, to nauka języka obcego przy wykorzystaniu fiszek.

Nie jest on ani jedyną osobą, ani pierwszą, która rekomenduje jakiś program bazujący na fiszkach. Jednakże to, co odróżnia Gabriela to jego unikalny sposób wykorzystania fiszek w nauce.

Po pierwsze, Gabriel podkreśla to, że aby nauka przy wykorzystaniu fiszek była owocna, fiszki musimy wykonywać samodzielnie.

Nie możemy po prostu użyć czyichś fiszek – na przykład kupić czyjś gotowy program – i oczekiwać zbyt dobrych rezultatów w naszej nauce.

Gabriel Wyner podkreśla to, że to właśnie proces tworzenia fiszek, gdy łączymy słowa z ich znaczeniem, wymową, itp., jest tym etapem, na którym odbywa się nauka. Następny etap, powtórki przy wykorzystaniu fiszek, jest tylko utrwalaniem tego, czego się nauczyliśmy.

Tworzenie elektronicznych fiszek jest dosyć proste przy wykorzystaniu wspomnianego już programu Anki.

Anki daje nam możliwość wpisania dowolnego tekstu, dodawania zdjęć, oraz nagrań audio lub wideo.

Tworząc elektroniczne fiszki dla słów języka obcego wystarczy, że wyszukamy w Internecie obrazki, które będą najtrafniej ilustrować ich znaczenie, i dodamy ich do programu. Obrazków możemy szukać przy wykorzystaniu Grafiki Google. 

Podobnie możemy dołączyć nagrania wymowy dla naszych słów. Jedną ze stron, która umożliwia pobranie nagrań audio słów w wielu językach obcych jest Forvo.

Elektroniczne fiszki, wykorzystywane w programie Anki, funkcjonują na tej samej zasadzie, co fiszki papierowe.

Podobnie jak papierowe fiszki, które zawierały informacje z przodu karty i na jej odwrocie, podobnie ich elektroniczne odpowiedniki składają się z dwóch stron, z których pierwsza jest widoczna od razu, a druga dopiero po wydaniu odpowiedniej komendy.

Korzystając z tradycyjnych, papierowych fiszek, musieliśmy sami segregować karty w zależności od naszych postępów w zapamiętywaniu. W przypadku Anki segregacją kart zajmuje się program.

O programie Anki

Anki działa w oparciu o dwie metody:

– Spaced Repetition System; oraz

– Active Recall Testing

Spaced repetition to, nadmienione już wcześniej, powtórki w interwałach.

Przerabiając fiszki z programem Anki, za każdym razem określamy nasz poziom pamiętania danych słów, fraz czy zasad gramatycznych. W zależności od naszej samooceny, program wyznaczy czas, w którym ta sama karta pojawi się ponownie w naszej talii kart do przerobienia na dany dzień. Czym lepiej pamiętamy dane informacje, tym później i rzadziej program je wywoła, i czym gorzej je pamiętamy, tym wcześniej i częściej one powrócą.

W ten sposób, dzięki programowi Anki, regularnie powtarzamy materiał, który przerabiamy, we właściwych odstępach czasowych, co jest jednym z podstawowych gwarantów sukcesu w zapamiętywaniu.

Active recall testing to aktywne przywoływanie.

Nauka pasywna polega na czytaniu, oglądaniu lub słuchaniu, a następnie na powtarzaniu tego materiału.

W odróżnieniu od tego active recall można określić mianem nauki aktywnej, gdyż skupia się raczej na odpytywaniu niż po prostu powtórkach.

Czyli zgodnie z tym, pierwsza strona elektronicznej fiszki powinna zawierać tylko część informacji, wymagając od nas odpowiedzi na jakieś pytanie. Następnie, przechodząc do drugiej strony, sprawdzamy odpowiedź i staramy się zapamiętać poprawną wersję.

Active recall testing jest skuteczniejszą metodą niż nauka metodami pasywnymi, gdyż czynność przywoływania czegoś w pamięci wzmacnia ją, tym samym wzrastają szanse na pamiętanie danej informacji w przyszłości.

Jak się uczymy?

Po pierwsze, pamiętając o pierwszym zaleceniu, czyli rozpoczęciu od nauki prawidłowej wymowy, najpierw powinniśmy wykonać fiszki, które pomogą nam w nauce prawidłowej wymowy słów naszego języka docelowego.

Przy nauce prawidłowej wymowy słów może nam pomóc nauczenie się, i wykorzystanie w naszych fiszkach, alfabetu fonetycznego (IPA). Alfabet ten nie tylko przedstawia dźwięki, ale zawiera również instrukcje jak je wypowiedzieć.

Przykładowa fiszka ucząca wymowy dźwięków języka obcego, mogłaby wyglądać w następujący sposób.

Na jej pierwszej stronie mogłoby się znajdować pytanie: „Jak wymawiamy gh, występujące w wyrazie tough?”. Na następnej stronie znajdowałaby się odpowiedź: „gh w wyrazie tough [tʌf] wymawiamy jak [f]”. I tak dalej.

Po drugie, potrzebujemy wykonać fiszki dla słów. Gabriel Wyner opracował listę 625 słów od opanowania których możemy rozpocząć naszą naukę języka obcego. (Można je pobrać tutaj.) Są to proste, często używane, praktyczne słowa, i łatwe do przetłumaczenia.

Wykonując fiszki dla podstawowych słów powinniśmy pamiętać o drugim zaleceniu Gabriela, czyli nie używaniu tłumaczeń.

Zamiast używania tłumaczeń, staramy się znaleźć obrazek, który najtrafniej przedstawia znaczenie danego słowa. Ponieważ to my sami wyszukujemy obrazki dla słów, a nie kto inny, nie powinniśmy mieć później trudności z odgadnięciem, co dane słowo znaczy.

Tutaj również do każdej fiszki staramy się dołączyć nagrania z wymową słów, o ile jest to możliwe.

Po trzecie, po opanowaniu głównych słów języka obcego, uczymy się budowy zdań, kolejności słów w zdaniach, itp. na podstawie przykładów wziętych z podręczników do nauki naszego języka.

Mając przykład zdania, jak na tej fiszce, potrzebujemy odpowiedzieć na pytanie, o to jaki przyimek możemy tutaj użyć. Oczywiście w tym przypadku odpowiedź jest „in”, którą przedstawiamy na drugiej stronie naszej fiszki.

W ten sposób uczymy się bardziej skomplikowanych konstrukcji gramatycznych, na podstawie przykładowych zdań, w których potrzebujemy wstawić słowa w brakujące miejsca.

Przypisy:

[1] Gabriel Wyner, Fluent Forever, Kindle Edition, loc. 139

Zachęcam do kupienia ebooka Gabriela Wynera „Fluent Forever„.